مقالات تخصصی



 

 

اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که می‌خواهید گوشی موبایل به‌روز با ویژگی‌های کامل یک گوشی اندرویدی داشته باشید و همچنین نمی‌خواهید مبلغ بالایی را برای خرید گوشی خرج کنید؛ گوشی Redmi 6 از برند می، گوشی موردنظر شماست. این حقیقت که در برابر پرداخت هزینه‌ای کمتر می‌توان محصولی با امکانات مشابه بسیاری از هم‌رده‌های موجود در بازار را خریداری کرد دلیلی است که برند می را به یکی از محبوب‌ترین برندهای آسیا تبدیل کرده است. ردمی 6 تلاشی است برای قرار دادن ویژگی‌های محصولات میان‌رده و بالا رده در دل یک گوشی مقرون‌به‌صرفه. در این مطلب می‌خواهیم ارزش این تلاش می را بهتر درک کنیم و ببینیم این تلاش تا چه حد نتیجه‌بخش بوده است.

طراحی و ساخت؛ ساده اما بی‌عیب‌ونقص

 

ردمی 6 طراحی بسیار ساده مینیمالیستی دارد. این محصول شباهت ظاهری خود را به محصولات پیشین می حفظ کرده و چیز جدیدی برای ارائه ندارد. قاب پشتی در این محصول هم یکپارچه و ساده است؛ با توجه به داشتن گوشه‌های گرد و برش دقیق، Redmi6، ظاهری مطلوب پیدا کرده است و از این نظر کاربر را راضی نگه می‌دارد. با در دست گرفتن این گوشی اولین چیزی که توجه شما را به خود جلب می‌کند، سبکی گوشی است. در کل، طراحی این محصول را می‌توان مطلوب ارزیابی کرد. البته دوربین‌های این گوشی همراه، کمی از قاب پشتی بیرون زده‌اند که باعث می‌شود زمانی روی سطح صافی مانند میز با گوشی کار کنید، کمی آزرده شوید. البته این مسئله در بسیاری از گوشی‌ها به امری طبیعی تبدیل شده است و نمی‌توان از آن به‌عنوان یک ایراد یاد کرد.

لبه سمت راست ردمی 6 کلیدهای تنظیم صدا روشن و خاموش کردن را در برگرفته و در سمت مقابل هیچ کلیدی وجود ندارد. در عوض، سمت چپ این محصول میزبان دوشیار است که یکی از آن‌ها دارای دو سینی برای سیم‌کارت و کارت حافظه microSD و دیگری برای سیم‌کارت دوم کاربرد دارد. وجود این سه سینی مجزا، خوشحال‌کننده است و دیگر لازم نیست بین سیم‌کارت دوم و کارت حافظه یکی را انتخاب کنید. لبه پایینی گوشی جک 3.5 میلی‌متری صدا و پورت microUSB اختصاص را در خود دارد. هر چه از دیدن سه سینی در این گوشی خوشحال شدیم، نبود پورت USB Type-C دلسردکننده است. البته باید خاطرنشان کنیم ردمی 6 گوشی ارزان‌قیمتی است و نمی‌توان از آن انتظار زیادی داشت. حسگر اثرانگشت هم در قاب پشتی جا خوش کرده است و عملکردی رضایت‌بخش دارد.

صفحه‌نمایش؛ رزولوشن بالا با یک IPS معمولی

صفحه‌نمایش 5.45 اینچی ردمی 6 رزولوشن HD را به کاربر ارائه می‌دهد. این صفحه‌نمایش با تصویری با نسبت :9 را به نمایش می‌گذارد که کیفیت بسیار مطلوبی دارد. در هر شرایطی کیفیت نسبتاً رضایت بخشی را از نمایشگر ردمی 6 شاهد خواهید بود؛ البته ازآنجاکه پنل به کار گرفته شده در این محصول از نوع IPS است نمی‌توانید انتظار روشنایی زیاد پنل های AMOLED را از آن داشته باشید اما نمایشگر این گوشی می از ویژگی‌های مثبت آن محسوب می‌شود و نمی‌توان ایرادی خاصی را به آن نسبت داد. صفحه‌نمایش در این محصول بدون حاشیه نیست و قسمت بالایی و پایینی قاب جلویی گوشی کمی حاشیه دارند که البته برای گوشی همراهی در این گستره قیمتی چیز عجیبی نیست.

سخت‌افزار، کارایی و عملکرد؛ راضی‌کننده!

گوشی مقرون‌به‌صرفه‌ای مانند ردمی 6 با مجموعه‌ی سخت‌افزاری قدرتمند و امکانات کامل یک گوشی موبایل اندرویدی در اختیار کاربران قرار گرفته است. می وظیفه پردازش اطلاعات را در این محصول در اختیار تراشه Helio P22 مدیاتک قرار داده است. در دل این تراشه 64 بیتی پردازنده‌ی هشت هسته‌ای Cortex A53 با توان پردازش 2 گیگاهرتزی قرار دارد.

ردمی 6 در کنار این مجموعه‌ی سخت‌افزاری، 64 گیگابایت حافظه داخلی دارد که میزان کاملاً مطلوبی است. خوشبختانه این گوشی به درگاه کارت حافظه‌ی microSD مجهز شده است و کاربران می‌توانند تا 256 گیگابایت دیگر به این میزان بیفزایند. این میزان از حافظه برای کاربران دستگاه‌های الکترونیکی کافی است و همین یکی از نقاط قوت ردمی 6 است.

گوشی موبایل Redmi6 به‌طور پیش‌فرض از نسخه‌ی 8.1 سیستم‌عامل اندروید اوریو استفاده می‌کند. این سیستم‌عامل با استفاده از رابط کاربری مخصوص شیائومی (MIUI 9.6) به بازار عرضه شده است که رابطی روان و ساده است. درمجموع عملکرد ردمی6 کاملاٌ رضایت‌بخش است. روانی عملکرد گوشی را نمی‌توان به‌راحتی توصیف کرد؛ تنها می‌توان به این نکته بسنده کرد که کار با Redmi6 تجربه کاربری رضایت بخشی را برایتان به همراه خواهد آورد. البته بازی‌های سنگینی مانند Asphalt 9 کمی دیرتر در این گوشی لود می‌شوند که برای کاربر معمولی امری طبیعی است و کاربر حرفه‌ای و طرفدار گیمینگ هم احتمالاً در این رده قیمتی به دنبال گوشی موردنظرش نیست.

دوربین؛ امکانات زیاد در یک دوربین معمولی

در مقایسه با نسل‌های پیشین محصولات می، سخت‌افزار دوربین در ردمی6 بهبود ملموسی پیدا کرده است. این گوشی مقرون‌به‌صرفه اکنون با دو دوربین اصلی 12 و دوربین پشت 5 مگاپیکسلی به بازار عرضه  شده است. شیائومی حتی قابلیت EIS (Electronic Image Stabilization) یا همان تثبیت‌کننده الکترونیکی تصویر را به کار گرفته است تا تأثیر لرزش دست را در عکس‌های گرفته شده به حداقل برساند. استفاده از این فناوری در گوشی با این قیمت، چندان متداول نیست و باعث برتری دوربین این گوشی نسبت به رقبای آن شده است. در شرایط نوری مناسب این گوشی هم تصاویر رضایت بخشی ارائه می هد؛ وجود قابلیت HDR هم در این میان بی‌تأثیر نیست. اگر از طرفداران عکس‌هایی با زمینه محو هستید، به لطف وجود دو سنسور دوربین اصلی، عکس‌های گرفته شده با ردمی 6 را مطلوب خواهید یافت. البته همچنان نویزهای ریزی در هنگام عکاسی با این گوشی در نور کم مشاهده می‌شوند که در عکس خروجی چندان به چشم نمی‌آیند.

شیائومی به تولید گوشی‌های مقرون‌به‌صرفه با ارزش خرید بالا مشهور است. بدون شک Redmi6 هم یکی از بهترین گزینه‌های انتخاب در این بازه‌ی قیمتی است. البته این گوشی هم مانند هر گوشی مقرون‌به‌صرفه دیگری از برخی ویژگی‌ها مانند پورت USB-C و شارژ سریع بی‌بهره است و در نور مستقیم آفتاب ممکن است کاربر را کمی آزار دهد اما نمی‌توانیم این حقیقت را نادیده بگیریم که این گوشی همراه بسیار خوش‌دست است و عملکرد سریع و روان دارد. حافظه داخلی 64 و رم 4 گیگابایتی این محصول سخت‌افزار مطلوبی را برای این محصول به همراه دارند. عملکرد دوربین این گوشی هم در برابر رقبای هم‌قیمت آن کاملاً کاربر را راضی نگه می‌دارد. وجود 3 اسلات مجزا برای دو سیم‌کارت و یک کارت حافظه هم نقطه قوت دیگر این محصول شرکت می است. بنابراین، اگر به دنبال گوشی ارزان‌قیمت با امکانات فراوان هستید، حتماً این گوشی با ارزش را به‌عنوان یکی از انتخاب‌های خود در نظر بگیرید.


اپل که در ابتدا با نام Apple Computer شناخته می‌شد، یک شرکت چندملیتی است که در زمینه‌های مختلفی از جمله تولید لوازم الکترونیکی، رایانه‌های شخصی، تولید سرور و نرم‌افزارهای رایانه‌ای فعالیت دارد. علاوه بر این شرکت یادشده یکی از بزرگ‌ترین توزیع‌کنندگان محتوای چندرسانه‌ای است. اپل در سراسر دنیا نمایندگی‌هایی برای فروش محصولات خود تأسیس کرده که به این نمایندگی‌ها اپ‌استور می‌گویند. محصولات اصلی این شرکت گوشی هوشمند آیفون، تبلت‌ آیپد، پخش‌کننده‌ی چندرسانه‌ای قابل حمل و رایانه‌های سری مکینتاش است. 

استیو جابز و استیو وزنیاک در تاریخ یکم آوریل سال ۱۹۷۶ (۱۲ فروردین ۱۳۵۵) شرکتی به نام اپل تأسیس کردند. ثبت این شرکت نیز در روز سوم ژانویه ۱۹۷۷ (۱۳ دی ۱۳۵۵) در کوپرتینو کالیفرنیا انجام شد.

به مدت سه دهه، عمده‌ی فعالیت این شرکت تولید رایانه‌های شخصی بود. در این بین، محصولاتی از جمله رایانه‌ی اپل ۲، مکینتاش و پاور مک تولید شد. در آن زمان فروش این دستگاه‌ها چندان مطلوب نبود و تا دهه‌ی ۹۰ میلادی، سهم بازار اپل در فروش رایانه‌های شخصی بسیار کم بود. با وجود اینکه استیوجابز یکی از مؤسسان اپل بود، اما در فاصله‌ی بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۶ از این شرکت اخراج شد. وی در مدتی که در اپل مشغول نبود، شرکت دیگری به نام شرکت نکست (NeXT) را بنا نهاد که این شرکت نهایتا توسط اپل خریداری شد. پس از این اتفاق، جابز بار دیگر به‌عنوان مدیرعامل اپل انتخاب شد.

با معرفی پخش‌کننده‌ی چندرسانه‌ای اپل موسوم به آی‌پاد در سال ۲۰۰۱ و نیز ایجاد فروشگاه آیتیونز موزیک در سال ۲۰۰۳، اپل خود را به‌عنوان یکی از شرکت‌های برتر تولید‌کننده‌ی لوازم الکترونیکی و نیز یکی از فروشنده‌های برتر محتوای مالتی‌مدیا به جهان شناساند. همین عوامل باعث شد تا نام کامپیوتر از انتهای نام این شرکت برداشته شود و در سال ۲۰۰۷ نام شرکت به اپل تغییر یابد. 

پایه‌گذاری اپل

اگر در حال خواندن این مطلب هستید، به‌احتمال زیاد باید شما را جزء عاشقان یا دست‌کم علاقه‌مندان به دنیای فناوری دانست. با این شرایط حتما می‌دانید که داستان بیشتر برندهای محبوب و بزرگ کنونی حوزه‌ی تکنولوژی، از یک مکان افسانه‌ای به نام گاراژ خانه شروع شده است. مورد دیگری که در شروع داستان این نوع شرکت‌ها وجود دارد، شرایط نه‌چندان مناسب و نیروی کار دو یا سه نفره است. اما در نهایت این آغازها به سرانجامی بی‌نظیر ختم می‌شود.

 استیو جابز و استیو وزنیاک به‌عنوان مؤسسان اصلی شرکت اپل شناخته می‌شوند؛ اما نباید در این بین، یکی از دوستان دو استیو داستان به نام رونالد وین را فراموش کنیم. اگر وین نبود، شاید امروز شاهد محصولاتی مثل آیفون، آیپد یا آی‌مک نبودیم. جابز دوست خود وین را متقاعد کرد که با دریافت ۱۰ درصد از سهام شرکت تازه تأسیس، به عنوان زیردست وی و استیو وزنیاک مشغول به کار شود. اما ۱۲ روز پس از این اتفاق، وین سهام خود به ارزش فقط ۵۰۰ دلار را فروخت. این سهام در حال حاضر ۷۲ میلیارد دلار ارزش دارد.

پایه‌گذاری اپل - ملاقات جابز و وزنیاک

استیو‌های داستان، یکدیگر را در یکی از کلاب‌های کامپیوتری ملاقات کردند. در این کلاب‌، علاقه‌مندان به رایانه‌ها در گاراژی که در منلوپارک کالیفرنیا بود، گرد هم می‌آمدند. این دو یک هدف مشترک داشتند: ساده کردن رایانه‌ها برای همه.

در آن زمان وزنیاک اولین رایانه‌ی خود را ساخته بود. این رایانه یک کیبورد شبیه به دستگاه تایپ داشت و می‌شد آن را به تلویزیون متصل کرد. بعدها این کامپیوتر با نام اپل وان تولید شد و در واقع باید آن را نمونه‌ای اولیه از تمام رایانه‌های مدرن دانست. اما هدف اصلی وزنیاک این نبود که دنیا را تغییر دهد، بلکه بیشتر علاقه داشت خود را به‌عنوان فردی به دیگران نشان دهد که قادر است با کمترین منابع، بهترین محصول ممکن را تولید کند.

 

انتخاب نام اپل

بر اساس مصاحبه‌ای که در دسامبر ۱۹۸۴ در مجله‌ی بایتز از وزنیاک منتشر شده، وی ایده‌ی انتخاب نام اپل را به استیو جابز نسبت داده است. وزنیاک در این مصاحبه اینگونه گفت: جابز گهگاه باغبانی می‌کرد و محصولات ارگانیک خود را پرورش می‌داد. من فکر می‌کنم نام اپل به دلیل همین موضوع به ذهن او خطور کرد یا شاید این بازخورد طبیعت بود. شاید این کلمه ناگهان در یک‌لحظه به او الهام شده باشد. در هر صورت، پس از نام اپل هر دو تلاش کردیم نام‌های دیگری را جایگزین کنیم؛ ولی هیچ‌کدام در نهایت موفق نشدیم نامی بهتر از اپل بیابیم.

فروش کامپیوتر اپل وان

وزنیاک تمام کامپیوترها را با دست می‌ساخت و این در حالی بود که قیمت تعیین‌شده برای هر رایانه‌ی اپل‌ وان کمی بیشتر از هزینه‌ی خرید قطعات آن بود. اگر آن‌ها موفق به فروش ۵۰ عدد اپل وان می‌شدند، فقط هزینه‌های سرمایه‌گذاری شده‌شان بازگشت داده می‌شد. اما استیو جابز آرزوهای بلندپروازانه‌تری داشت.

قیمت اپل وان، معادل ۶۶۶.۶۶ دلار تعیین شده بود. اپل تازه تأسیس موفق شد با فروشگاه بایت واقع در مانتین‌ویو برای تولید ۵۰ عدد اپل وان با قیمت هر واحد ۵۰۰ دلار قرارداد ببندد. اپل در آن زمان قادر به تولید تعداد بیشتری از اپل وان نبود. شرکت آتاری که استیو جابز سابقه‌ی فعالیت در آن را داشت، برای فروش هر قطعه به او، مبلغ مورد نظر را نقدا درخواست می‌کرد و بانک نیز جابز را برای دریافت وام رد صلاحیت کرده بود. اگرچه در آن مقطع زمانی، استیو جابز پیشنهادی ۵ هزار دلاری از جانب پدر یکی از دوستانش دریافت کرده بود؛ اما این مبلغ هم برای تأمین منابع مورد نیاز ساخت تعداد بیشتری از رایانه‌ی اپل وان کافی نبود.

محصولی که جابز و وزنیاک آماده کرده بودند، فقط یک برد کامپیوتری بود که بدون پیش‌نیازهایش، هیچ کاری از آن برنمی‌آمد. ترل حتی نمی‌توانست این برد‌ها را تست کند و بدین منظور باید دو تبدیل‌کننده خریداری می‌کرد. از آنجا که این محصول کیبورد یا نمایشگر نداشت، امکان انتقال اطلاعات به آن بدون لوازم مورد نیاز وجود نداشت. حتی اگر یک صفحه‌کلید به این برد اضافه می‌شد، حتی با تلاش فراوان یک برنامه‌نویس، امکان برنامه‌ریزی آن فراهم نبود؛ چراکه جابز و وزنیاک، زبان برنامه‌نویسی را روی نوار کاست یا چیپ حافظه‌ی ROM ارائه نکرده بودند. مشکل دیگری که این محصول داشت، این بود که هیچ جعبه‌ای برای آن در نظر گرفته نشده بود.


در آوریل سال ۱۹۷۷، کامپیوتر اپل ۲ (Apple II) در نمایشگاه رایانه‌‌ی West Coast معرفی شد. این محصول در آن زمان رقابتی شانه‌ به شانه‌ با بزرگانی چون Commodore PET داشت. این دستگاه همانند نسل پیشین خود یک ماشین پیشگام بود که از گرافیک رنگی بهره می‌برد و حافظه‌ی آن از نوع نواری بود که البته بعدا به فلاپی ۵.۲ اینچی ارتقاء یافت. اپل ۲ می‌توانست تصاویر را در نمایشگری از نوع NTSC و با رزولوشن واقعی ۲۸۰ در ۱۹۲ پیکسل به نمایش درآورد که این مشخصه در آن زمان بسیار شگفت‌انگیز بود و این وضوح، رزولوشن بالایی محسوب می‌شد.

 

نرم‌افزار Visicalc محرکی برای افزایش فروش اپل ۲

یکی از دانشجویان مدرسه‌ی کسب‌وکار هاروارد به نام دن بریکلین یک تصویر ذهنی بسیار خوب ارائه کرده بود. وی تصور نمایشگری را داشت که در آن، اعداد به‌صورت بصری قابل مشاهده باشند و بتوان با استفاده از ماوس و کیبورد با این اعداد تعامل کرد و عملیات مختلفی چون جمع و تفریق را روی آن‌ها انجام داد. البته آنچه در دهه‌ی ۷۰ میلادی به ذهن بریکلین خطور کرده بود، در نرم‌افزار‌های موسوم به صفحه‌ی گسترده‌ی امروزی نظیر اکسل نمود پیدا کرده است. بریکلین با همراهی باب فرانکستون و در طی دو ماه نرم‌افزار VisiCalc را برای اپل ۲ توسعه دادند.


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها


سيب تک karvandar Keith's site مطالب اینترنتی راهنمای اسلواکی seoandmarketing مطالب اینترنتی shararehblog فون پلاس کلمات
دزدگ